Hace tres días, a través de un
comentario en una de las entradas de este blog, recibo el mensaje de un lector
(al que yo desconocía por completo en ese momento) otorgándome un premio por mi
blog. Enseguida acepto gustosa, y le dejo comentarios de agradecimiento, en su
blog y en el mío.
Y como sucede con todos estos premios
que se otorgan a blogs, la condición imprescindible es que a la vez tú lo
otorgues a otros blogs. Supongo que la intención es ir publicitando blogs,
dándolos a conocer. Pero también reconozco que a la larga se pueden convertir
en una de esas cadenas pesadas, como esos mails en cadena que tantas y tantas
veces recibimos. Por tanto, uno nombra a los blogs que le toque premiar según
las cláusulas del premio. Y yo haré lo mismo, pero entenderé perfectamente que
alguien no lo recoja ni siga la cadena. No importa.
El placer para mí está en el reconocimiento
público hacia algunos blogs y sus autores-as; lo demás no importa.
Y placer también produce recibirlos,
porque eso quiere decir que alguien ha pensado en ti, o que a alguien le gusta
medianamente lo que haces, escribes o transmites. Por mi parte he de decir que
me emociona enormemente, pues he estado mucho tiempo pensando que este blog
sería sólo un experimento, ver si podía hablar de otros temas, pero nunca pensé
que alguien llegaría a leerlo y menos aún a seguirlo. Y Belkis se ha convertido
en mi alter ego (un día hablaré de los dos).
Este premio me ha sido otorgado por
Vlixes:
Y me ha llenado de emoción curiosa,
pues no le conocía. Sigo sin conocerle aún, y lo que él no sabe es que cuando
sigo un blog con cierta asiduidad, me invade una curiosidad inmensa (casi
siempre saciada) por saber cuanto más mejor de la persona que se esconde tras
sus líneas.
Y dicho esto (cómo me enrollo!) paso
a explicar en qué consiste el premio:
Copio literalmente de Vlixes:
Los Premios Liester (en alemán, favorito) son una interesante iniciativa
destinada a promocionar pequeños blogs, en cuanto al número de visitas se
refiere, a través de una cadena de premios simbólicos que los propios bloggers
otorgan. Es decir, cada blogger que recibe el premio en reconocimiento a su blog,
debe, a su vez, otorgar un nombramiento igual a otros 5 blogs de su elección.
Sólo debe cumplir unas simples normas:
1- Copiar y pegar el premio en el blog
enlazándolo con el blogger que se lo ha otorgado.
2- Premiar a tus 5 blogs favoritos con
la condición de que tengan menos de 200 seguidores y dejarles un comentario en
sus entradas para notificarles que han ganado el premio.
3- Confiar en que continúen la cadena premiando a su vez a sus 5 bloggers
preferidos.
Y mis premiados son:
1- http://elsenorsombrio.blogspot.com.es/
de Lord Shadow tiene un blog variado,
con anotaciones humorísticas, vídeos musicales, relatos eróticos, vídeos “subiditos
de tono”… y toda ello unido por un buen sentido del humor y el buen ambiente
que él, como auténtico caballero que es, logra crear en su estancia.
2- http://elunicoygenuinotorpeman.blogspot.com.es
de Torpemán. Nos describe situaciones de
las relaciones entre hombres y mujeres, con un acentuado sentido del humor y
con una elocuente creatividad. Intenta en ocasiones hacernos ver –supongo que a
las féminas- que es algo torpe en estas cuestiones pero día tras otro creo que
demuestra todo lo contrario. Torpemán no tiene contador de visitas ni cuadro de
seguidores, pero no me importa y yo le otorgo este premio igualmente.
3- http://garbi24.blogspot.com
de Joan Gasull. Joan tiene un blog en catalán; los dos escribimos en lenguas
diferentes pero nos entendemos a la perfección, y eso no nos impide que nos
leamos mutuamente. (Inciso para decir que a mí la lengua que más me interesa,
al menos cuando soy y actúo como Belkis, es la que me permite intercambiar
fluidos). Joan escribe sobre temas muy variados, es un gran observador de la
realidad, las gentes, los acontecimientos….y escribe sobre cualquier tema a
veces con un excelente sentido del humor y otras con un espíritu crítico; otras
veces, mezclando ambos. He de destacar su sección 69 paraules: microrelatos con una creatividad impresionante, con
finales inesperados en muchas ocasiones, con juegos de palabras muchas otras,
con aires cargados de sensualidad otras….y todos ellos tienen en común que
están escritos con 69 palabras, ni una más, ni una menos.
4- http://nosotrosnosotrosdos.blogspot.com.es
por Nosotrosdos, ella y él. Ella y él son una pareja, argentinos. Narran sus
vivencias más sensuales abiertamente, sin pudor y con completa naturalidad. Su
blog es erótico pero real, donde los relatos han sido vividos por ellos mismos,
donde las imágenes son las de ellos mismos. De ellos me atrae enormemente la
descripción de una sexualidad viva, ávida y creciente a una edad que algunos ya
consideran “madura” y que, como ellos han explicado en más de una ocasión, se
conocieron a través del mundo virtual (me atrae poderosamente la idea de
descubrir dónde está esa línea que separa lo virtual de lo real). Además, me
hacía ilusión enviar este premio también “al otro lado del charco”.
5- http://amowhor.blogspot.com.es No sé
cómo ni cuándo me topé con Amowhor. Me atrapó y me estimuló mucho simplemente
leyendo su perfil, que transcribo: “Constructor
de sueños, arquitecto en la noche,bebedor de libros,fumador de secretos...”. No le sigo desde hace tanto tiempo
como para poder definir porque engancha, seduce, atrapa pero lo logra. Hay que
visitarle para sentirlo.
Y esto es
todo y os aseguro que elegir a cinco no ha sido tarea fácil. Se me ha quedado
mucha gente en el tintero a la que sigo, leo, admiro y aprecio pero hoy ha sido
así. A los nominados, deciros que por mi parte no hace falta que continuéis la
cadena….me sentiré agradecida, reconfortada y afortunada de seguir leyendo lo
que vayáis publicando.
ResponderEliminarSiempre he comparado los blogs con bares.
Visito algunos por las palabras y el ambiente que crea el autor, pero también por las personas que me encuentro en ellos.
Tienes razón, esto de los premios puede convertirse en una pesada cadena. O no.
Porque también puede servir para conocer, a través de alguien cuyas palabras y criterio apreciamos, a otr@s con inquietudes o gustos similares. en definitiva, nos proponen ir a sitios que conocen y les gustan. Luego podemos seguir yendo, o no.
Un abrazo
Belkis,
ResponderEliminarLa verdad es que por diferentes razones no me va mucho el tema de las cadenas de premios, así que espero que no te importe que no siga con ella.
Sin embargo agradezco mucho tu nominación, y sobre todo las palabras que me dedicas, que aunque inmerecidas, me dan un subidón de ego jajaja.
Como dice más arriba el compañero, hay blogs en los que uno se siente bien, y el tuyo, Belkis, es uno de ellos.
Besos.
quedo perplex davant la teva publicitat envers el meu blog....m'encanta que t'agradi i que hagis pensat en mi. Tot i que no tinc la costum de seguir les cadenes perquè és molt difícil escollir. Jo el que faig en aquest cas és recollir-lo i a donar-te'l a tu altre vegada, perquè te'l mereixes més d'una vegada.
ResponderEliminarPots triar tu la manera en que te'l doni.....
bekis... desde ya, te agradecemos la nominación,... uno dice... "no me interesa el reconocimiento... pero no es verdad... siempre es lindo que te digan que le gusta algo que hacés... por eso nos ponemos muy contentos con tu "mención"... no te aseguramos seguir con la cadena... pero en una de esas, sí... veremos...
ResponderEliminarbesos desde buenos aires de...
nosotros dos
ENHORABUENA POR EL PREMIO QUE HAS RECIBIDO Y MUCHAS GRACIAS POR CONCEDERMELO A MÍ. COMO BIEN HAS DICHO, ES MUY GRATO QUE ALGUIEN SE ACUERDE DE TÍ PARA ESTOS MENESTERES.
ResponderEliminarCONFIESO QUE NO SOY MUY FAN DE ESTOS PREMIOS, PORQUE GUSTARÍA DARLOS A TODOS Y MUCHOS SE QUEDAN SIN ÉL.
PERO ESO SI, TE LO AGRADEZCO ENORMEMENTE.
UN GRAN ABRAZO Y UN SUPER BESAZO, BELKIS!!! DISFRUTA DEL FIN DE SEMANA, SI EL TIEMPO LO PERMITE.
Muchas gracias belkis. Para ser sincero, esta cadena de premios a mi me da una sensación de apuro y al mismo tiempo pesadez. Yo actualizo mi blog de vez en cuando y suelo hacer entradas de todo tipo, excepto de la "realidad", intento huir casi siempre de la sociedad en la que vivimos, de ahí... Fumador de secretos, jeje. Ya tengo enlazado tu blog y pondré este premio con mucho gusto en la sección de "premios".
ResponderEliminarPor otra parte, me gustaría hablar de tu blog, de tu doble tu, para nada creo que sea un experimento y para mucho pienso que podrías hablar de lo que te de la gana. Aunque por otra parte, creo que tiene una identidad propia, a la cual me he unido para seguirte, simplemente porque me gusta, sin más razón, me gusta. Besos belkis.
y yo pensando que ahora nos enseñaria las tetas.
ResponderEliminarpara premiarlas.
(s)
Enhorabuena, Belkis!!!
ResponderEliminarA seguir deleitándonos!!!
Bss.
bueno....no me enteré bien del porqué de los premios y las cadenas y tal.... lo que si concluyo es que por el blog se te ha reconocido un mérito que te mereces por mucho que te subestimes.
ResponderEliminarsiempre es bueno un chute de ego .... y mucho mas, como es tu caso, si es bien merecido.
Saludos cordiales
felicidades por tu premio, que va sumándose a otros ... lo gracioso es que ese premio está en alemán (liebster blog=blog más querido). Feliz domingo, guapa.
ResponderEliminarVlixes, espero que te encuentres a gusto en este bar, y te quedes al menos un tiempito. Yo estoy más tiempo detrás de la barra (a través del correo) que codeándome con la gente, que es lo que me gustaría, pero suelo estar más presente de lo que parece. Un abrazo, y gracias de nuevo.
ResponderEliminarTorpeMán, si pensase en quién podía recoger el relevo y seguir con la cadena, no habría mencionado a nadie. Pero no me iba a quedar con las ganas de hacerlo, sólo por eso. Tu blog es fresco e inteligente...y se lo merecía. Besos.
Joan Gasull, creo que la descripción de tu blog aún podía ser mejor, tú lo vales! Ningún problema en que no sigáis la cadena, ya lo he dicho. En cuanto a lo de mi premio, el que me otorgas...puedo cobrármelo en carnes? jejeje.
NosotrosDos, lo mismo, no os preocupéis por la cadena, pero el premio tenía que dároslo. Os leo desde el principio, aunque a veces no me veáis, y os aprecio y os admiro. Besos a ambos.
Lord Shadow, eres uno de esos claros ejemplos en que una se lo pasa muy bien en tu blog y entonces decide curiosear y conocer a quién lo escribe. Eres una persona maravillosa y atenta con todos... el rostro sombrío que fondea todas tus entradas, aparte de que no hizo más que atraerme aún más jajaja, no simboliza para nada tu manera de ser. Si hubiese premio a los bloggeros en vez de a los blogs, también te lo otorgaría. Un abrazo.
PD: Sí, fin de semana muy húmedo por mis tierras y por las tuyas, aunque por allí fue peor...espero que estéis todos bien.
Amowhor, lo mismo, no te preocupes por la cadena ni por las ataduras que representan. Al menos no por éstas, que hay otras cadenas más interesantes, verdad? jejeje.
Creo que sí que empezó siendo un experimento y hasta llegué a sacar conclusiones. Ahora sólo me falta definir cuál es su meta y su final. Un abrazo.
soydecolores, jajaja, eres un caso. Ningún problema. Si existe un jurado, las enseño, pero uno por uno y por separado a cada uno de los miembros (del jurado). Te apuntas? ;)
Uol Free, vosotros me deleitáis a mí... a veces incluso más de lo que pudiéseis imaginar. Un beso.
Miguel Ángel, a veces va bien un poquito de alimento para el ego, no lo niego. Pero hay que comer otras cosas, de todo. Un beso.
Toro solitario, sí, me siento agraciada pero también agradecida. Al menos aquí. Feliz domingo a ti también.
ResponderEliminarUis, corre corre que ja has tornat a publicar i jo sense felicitar-te...
ResponderEliminarMoltes Felicitats!!!! Porque tu lo vales!!!!
Petons Guapa
Ssshhh gracias. Creo que tú y mi madre sois quienes más creéis en mí jajaja. Petonets.
ResponderEliminarEnhorabuena!! Aunque sea un premio, como tu dices, un poco para hacerse propaganda unos a otros, la verdad es que el simple echo de que esa persona haya pensado en ti para entregarte el premio ya debería hacerte sentirte orgullosa. La verdad es que tu blog lo merece, por original y por otras cosas... jejeje. Eres una salida... de emergencia...
ResponderEliminarBesos.
Javi Signum, tienes razón y me siento agradecida. Escupir hacia fuera las tonterías, deseos y anhelos que una lleva dentro también tiene premio, fíjate tú. Besos.
ResponderEliminareseñemelas....estoy ansioso por verlas.
ResponderEliminar(s)
pd: soy un caso?....bueno , y que...jajaja